Caritas Christi (CC) jest Instytutem Świeckim zatwierdzonym przez Kościół. Przyjmuje on kobiety w wieku od 20 do 50 lat (panny lub wdowy), które chcą całkowicie poświęcić swoje życie Bogu w świecie. Kobiety świeckie różnych narodowości otrzymały wezwanie, by żyć tym powołaniem. Pomiędzy nami istnieją różnice kultury, mentalności, sposobu myślenia. Tym, co nas łączy, jest miłość Boga. Ta miłość kieruje się do każdej z nas osobiście. Bóg wzywa nas do życia z Nim i dla Niego, w świecie. Odpowiedziałyśmy na tę miłość, decydując się dobrowolnie, że będziemy żyć w pełni naszym chrztem, dla Kościoła, w świecie. Bóg bardzo nas kocha takie, jakie jesteśmy. Misją CC jest zapalanie płomienia miłości w świecie, miłowanie innych tak jak Bóg ich kocha, aby przez to i oni Go ukochali.

Jak to może się stać?

Jesteśmy kobietami świeckimi, żyjemy jak inne kobiety świeckie, jako „jedna pośród wielu”, tak iż nic nie oddziela nas od nich. Właśnie w naszym życiu codziennym spotykamy Boga. Niezależnie od tego, do jakich rzeczy jesteśmy powołane, wielkich czy małych, tym, co się liczy, jest wielkość miłości, jaką w to wkładamy. Bycie jest ważniejsze od działania.
Jesteśmy otwarte na innych tam, gdzie żyjemy i pracujemy, w naszej pracy, środowisku rodzinnym, wśród przyjaciół, w związkach zawodowych, w polityce, w miasteczku, parafii, w służbie Kościołowi. Kochamy ten świat, gdyż ten świat jest kochany przez Boga. Świat jest Bożym środowiskiem, jest środowiskiem, w którym Bóg oczekuje mojej współpracy. Jesteśmy solidarne ze światem w jego nadziejach, radościach i cierpieniach.
Jesteśmy zaangażowane w budowaniu społeczeństwa respektującego każdą istotę ludzką, opartego na sprawiedliwości i pokoju. Gdy mamy podejmować decyzje, zarówno w ważnych kwestiach, jak globalizacja czy ochrona środowiska, jak i w kwestiach mniej istotnych, staramy się mieć te same intencje, jakie miał Syn Boży, gdy przyszedł na świat. Każda niesprawiedliwość i każde poszukiwanie prawdy, dobra i piękna jest dla nas wyzwaniem. Nie oznacza to, oczywiście, że znamy odpowiedzi na wszystkie problemy, ale raczej że wszelkie okoliczności życia i śmierci ludzi są dla nas okazją do świadczenia o zbawczym dziele Boga.

Przez całe nasze życie chcemy być Orędziem od Boga; chcemy świadczyć o miłości Boga, być zwierciadłem i światłem Jego miłości w naszym otoczeniu.
Chcemy być zaczynem, solą i światłem, aby świat zmieniał się od wewnątrz i by przemieniał się w dogodne środowisko życia dla wszystkich. Chcemy być świadkami zmartychwstania i konkretnie wcielać to Boże „tak” dla życia, żyjąc nadzieją i ufnością.
Uważamy  się za pomost pomiędzy Kościołem a światem. Chcemy, żeby ci, którzy nas otaczają, poznali miłość Chrystusa i wiedzieli, że On jest pośród nich. Chcemy, by oni widzieli, że Kościół narodził się z miłości i chcemy, by rosła miłość Kościoła. Uczestniczymy również w tym, co jest może najtrudniejsze dla Kościoła, to znaczy w jego odnowie i rozwoju.
Nasze powołanie prowadzi nas do serca Kościoła, który jest znakiem i środkiem głębokiego zjednoczenia całej ludzkości z Bogiem. Przez naszą donację oddajemy się Bogu, dla Kościoła. Nasze życie codzienne łączy nas z Kościołem, a nasza codzienna modlitwa za Kościół jest czymś witalnym dla naszego powołania.

Jak nasze powołanie Caritas Christi pomaga nam dążyć do tego celu?

Odpowiadamy na Boże wezwanie, dobrowolnie decydując, że będziemy żyć całkowicie z Bogiem i dla Niego. Jesteśmy wraz z innymi, które usłyszały to samo wezwanie i podążają tą samą drogą. Od nich otrzymujemy konieczne wsparcie i zachętę do realizacji tego wymagającego powołania. Wybrałyśmy Boga, co wymaga od nas absolutnego zaufania do Niego. Żyjemy Jego miłością i pragniemy podobać się Jemu we wszystkim.

Składamy Bogu dar (donacja) z całej naszej istoty, przyrzekając żyć w celibacie, wybranym z miłości, aby miłość Boga mogła w nas wzrastać. Chrystus jest obecny wśród swego ludu, żyjąc w nas; Chrystus żyjący w nas pozwala nam lepiej poznać siebie i upodabniać się do Jego planu względem nas. Cieszymy się, odkrywając bogactwa naszej ludzkiej osobowości. Akceptujemy nasze słabości i ograniczenia, ufając miłości Boga, który akceptuje nas takimi, jakimi jesteśmy i zawsze jest gotów przebaczać.
Żyjemy w postawie otwartości i wdzięczności, świadome, że otrzymujemy wszystko od Boga. Przyznajemy, że ta odpowiedzialność nie pozwala nam ignorować potrzeb świata i nakazuje nam angażować się w zmianę tego, co wymaga zmiany.
Bóg wzywa nas tam, gdzie jesteśmy i nie chce, żebyśmy zadowalały się samą obecnością w tym miejscu, lecz byśmy zaangażowały się tam głęboko, byśmy poświęcały uwagę osobom, które spotykamy, jak też wydarzeniom i codziennym problemom. Troszczymy się o to, by rozwijać nasze kompetencje, umiejętności i talenty, aby odpowiadać na potrzeby świata.

W świecie, w którym wciąż zmienia się rola kobiety, rzeczywistość społeczna i podejście do seksualności, musimy dawać dowody kreatywności i rozeznania w naszym sposobie przeżywania celibatu.
Każda członkini Caritas Christi musi wziąć odpowiedzialność za własne życie i decyzje, które trzeba podjąć. W świetle Ewangelii, idąc za przykładem Chrystusa, możemy postrzegać wszystko, co otrzymałyśmy, jako dar od Ojca, do wykorzystania zgodnie z Jego wolą.

Dominującą nutą naszego życia jest miłość. Żyjemy głęboko zakorzenione w Bogu. Im ściślejsze jest nasze zjednoczenie z Chrystusem, tym bardziej Ewangelia może wyrażać się poprzez świadectwo naszego życia, życia ofiarowanego Bogu w sercu świata. Poprzez modlitwę dochodzimy do postrzegania świata tak jak widzi go Bóg. Im bardziej jesteśmy ogarnięte przez ducha Chrystusa, tym bardziej prowadzimy wszystko do Ojca: radości, nadzieje, cierpienie, ubóstwo, ograniczenia, problemy, ból. Nasze życie staje się modlitwą. Modlitwa to miłość. Działanie to miłość. Nie ma tu rozdzielenia. Nasze życie jest miłością.

Nasza wspólnota w CC pomaga nam pogłębiać nasze życie modlitewne:

• samotności i wspólnocie
• modlitwie osobistej i wspólnotowej, w uwielbieniu i dziękczynieniu
• ciszy i słuchaniu, w dialogu ze Słowem Bożym w Piśmie św.
• medytacji i adoracji
• sakramentach uzdrowienia i przebaczenia

Każdego dnia podczas Eucharystii włączamy się w wielkie dziękczynienie Kościoła, aby słowo Boże nas przemieniało, a przez to byśmy włączały się w doskonałą ofiarę, poprzez którą Chrystus odkupił świat.
Często ponawiamy przed Bogiem to „tak”, które wypowiedziałyśmy w dniu naszej donacji. Łączymy się z Maryją. Jej „tak” było pełne wiary i realizowało się do końca z odwagą i radością. Od Maryi uczymy się, jak żyć, jak kochać Jezusa i iść za Nim. Od Katarzyny Sieneńskiej uczymy się, jak żyć w głębokim zjednoczeniu z Jezusem w rzeczywistości naszego życia codziennego i jak żyć odważnie jako aktywni i światli członkowie Kościoła.

Jakie są etapy drogi w Caritas Christi?

• Trzyletnia formacja początkowa ma służyć poznaniu powołania Caritas Christi i rozeznaniu, czy odpowiada ono otrzymanemu wezwaniu.
• Formacja odbywa się przez dialog w zwykłym środowisku życia i jest zawsze dostosowana do rzeczywistych warunków życia i do osobistego powołania każdej z nas.
• Następnie corocznie odnawiane zaangażowania prowadzą do zaangażowania ostatecznego: donacji uznanej przez Kościół.

Esta entrada también está disponible en: angielski francuski niemiecki hiszpański czeski portugalski słowacki